~ ak®   Pierwszej nocy to on na pewno nie zasnął bo w mózgu powtarza się stale wypadek jak na zaciętej płycie gramofonowej wkoło i wkoło i wkoło i wkoło i wkoło i wkoło i wkoło i................................................................................................................................................................... tak przez wiele wiele godzin w trybie parunastosekundowym powtarza sobie umysł .Coś strasznego ja kiedyś miałem wypadek z rowerzystą .Nie z mojej winy absolutnie .Gość był tylko dobrze poobijany .Jego rower zgięty w ósemką ,szyba wybita dobrze że z folią , dach mej osobówki postawiło ,zbiegowisko krzyczących ludzi ,krew rozbryzgnięta na białym lakierze i na jezdni. Tłum podzielił się na dwie opcje ,że winien ja i winny rowerzysta .Oczywiście na szczęście znalazł się jakiś facet co te grupkę tłumu co nie miała racji donośnie uspokoił i wykazał im nieznajomość zasady prawej ręki i że on widział dokładnie. U mnie adrenalina ,podenerwowanie i sprawdzanie w myślach odtwarzanie samego wypadku i wychodziło mi,że nie moja wina i nie sposób było uniknąć bo wszędzie pełno ludzi.Zresztą to stało się dość szybko i jedyne na co było mnie stać to ostre hamowanie które i tak było widoczne na asfalcie.
Facet rowerzysta wstał i nerwowo zaczął chodzić .Przejeżdżająca Straż Miejska była po dwóch minutach od zdarzenia. Oni byli spokojni wiedzieli jak postępować i za może 10 minut był radiowóz za chwile kolejny radiowóz bo pierwszy ponoć nie miał przyrządu do badania zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu. Rowerzysta jak dziś pamiętam wydmuchał 1,86 coś tam promila.
Po jakichś trzech tygodniach zawitałem do niego do domu .Otworzyła mi kobieta z trzema córeczkami. Była komunikatywna /dziś wiem,że są ludzie niekomunikatywni i inne patologie /
Jak zobaczyłem te córeczki w jasnych sukieneczkach w kwiaty stojące w milczeniu w szeregu z ich matką żoną tego pijaczka. Wzruszyłem się .
Kobieta wysłuchała mnie jak było.A ja jej powiedziałem ,że strasznie by było jak bym osierocił córeczki .Ale proszę pani to nie była moja wina ,on stał z wyciągniętą lewą ręką na środku skrzyżowania i nagle mi wjechał w swoją lewą po moje jadące auto .
Skoro stał z wyciągniętą ręką na środku skrzyżowania to każdy jadący by pomyślał,że on mnie widzi. I na koniec rozmowy zadałem kobiecie pytanie . ,,I proszę pani jak bym zabiła pani męża niewinny a bym pani dał jakieś pieniądze to by pani myślała sobie,że ja winny a jak bym nie dał to też by mnie mogło sumienie gryźć że oto matka boryka się samotnie z trzema córeczkami." No tak bym pomyślała i zapłakała . Do dziś pamiętam te sytuację mniej więcej adres i nazwisko ale żeby podejść podjechać kiedyś i jak tam to jakoś nie mam odwagi.
Jedna z tych córeczek była w wieku Krowiarki o której pisząc wkurzam Was czytelników .
/a i moja podszywaczka się wydurnia na NGB /
Życie jest cenne ,wszędzie i nawet na drodze okazujmy sobie szacunek .Bo na drodze brak szacunku do innych kończy może się skończyć śmiercią innych lub ze sobą w komplecie na cmentarzu wśród poległych bohaterów szybkości i wierzących w pierszeństwo przejazdu. :-(